woensdag 27 oktober 2010

Provincies onderling

Regionale en nationale identiteiten zijn niet echt aan mij besteed. Het laat me siberisch koud of je nu van het oosten, westen, noorden of zuiden komt. Als we ons maar verstaan... En daar wilt het al eens mislopen.

Vandaag bij de kapper de vraag van één miljoen: "Ge zijt precies niet van hier?"
Nu anticipeer ik het vervolg op de vraag en antwoord ik zelf: "Nee, ge zult wel horen dat ik van de Limburg ben". En dan de uitleg. Dat ik voor de liefde verhuisd ben, dat we naar elkaar zijn toegekomen. (Mooi, toch?)

En dan wordt gevraagd waar ik precies woon. De reactie op mijn antwoord: "Ah, wat wij 'de wijk' noemen". De wijk? Is dat goed of slecht? Hoor ik daar een negatieve connotatie? Zeg ik dat er eerst een oudere dame woonde en dat haar zoon nu het huis verhuurt, dan volgt: "Die dat ze de Duitser noemen?" Weet ik veel. De familienamen klinken alvast niet Duits. Maakt dat iets uit? Ga ik nog veel moeten uitleggen dat ik niet van hier ben? Zijn mijn centen niet evenveel waard als van een ander?

Ik heb overal vrienden zitten, ik kijk naar de persoon, niet de afkomst. Judge a book by its cover... Zo hebben er veel mij ook verkeerd ingeschat. Altijd leuk om de verrassing in hun ogen te zien. ;-)

Enfin, laten we hopen dat de vraag niet te vaak weerkeert. Zolang ik in euro's betaal en beleefd ben, is er niets aan te merken, toch?


Vriendelijke groeten.

Het Limburgse blondje dat nu een Vlaams-Brabantse is

Geen opmerkingen:

Een reactie posten