Everzwijn "à la vitesse"

De schoonouders komen eten en ik dacht dat ik een geniaal idee had door voor een stukje wild te kiezen. Everzwijn. Zullen we dat maken? Mijn toekomstige wederhelft knikte goedkeurend, dus ik bestel everzwijn. Tevreden over het idee.

Natuurlijk is het dan best wel handig als je het idee verder afwerkt. Welk recept ga ik kiezen? Hoe ga ik mijn everzwijn precies klaarmaken? Niet aan gedacht. Wanneer denk ik er dan wel aan? Als het drie uur in de namiddag is en onze gasten om zes uur toekomen. Oops.
Heb ik snel, snel iets uit de duim gezogen. Een mosterdkorst, met crackers, die nogal grof uitgevallen is. Oops. Een scheutje wijn. Geen oops. Dat was goed. Goed gekruid en andere basishandelingen. Okee, dat lijkt aanvaardbaar.

Nu moet dat zachtjes stoven. Negentig minuten voor een kilo en dat is het ongeveer.

Op hoop van zegen. Anders is er nog het dessert. Ijs met fruit, dat is een veilig plan B!

Vriendelijke groeten,

De toekomstige schoondochter (die met een eitje zit)